Jesień życia

Photo_by_Chris_Lawton_on_Unsplash

Przyszłość – wszyscy o niej myślimy. Dzieci w wieku przedszkolnym myślą o tym kim zostaną gdy dorosną: strażakiem a może policjantem? Dorośli snują plany: przeprowadzka, wycieczka wspólnie z rodziną, a może spróbujemy czegoś nowego? Mawiamy, że życie jest tak krótkie i trzeba z niego korzystać. Jeżdżąc na nartach zwiedzając nowe kraje próbując nowych potraw. Żyjemy szybko, intensywnie myśląc „odpocznę sobie na starość.” Czy ktokolwiek myśli o zestarzeniu się?

Nieoczekiwana zmiana miejsc

Zmieniamy się z upływem lat nie dopuszczając do siebie myśli o czymś takim jak starość. „Jaka starość? Ja zawsze będę młody!” Próbujemy zaklinać rzeczywistość. Podświadomie wiemy, że każdy z nas się zestarzeje – jednak jest to nieoczekiwanie zaskakujące. Jak w każdym okresie życia czekają nas zmiany, z którymi musimy się zmierzyć. Ciesząc się życiem chcemy, aby ten stan aktywności fizycznej i psychicznej trwał wiecznie. Kto chciałby zrezygnować z możliwości biegania, uprawiania sportu czy gry w szachy, gdy to uwielbia? Mimo wszystko organizm starzejąc się zwalnia: człowiek staje się bardziej nieporadny, mniej wydolny, jego odporność słabnie. Pojawiające się problemy zdrowotne jak np. choroby układu krążenia, bóle stawów czy choroby przewlekłe, sprawiają, że człowiek traci swoje siły witalne. Skutkiem tego może być pogarszający się stan zdrowia – i jest to jedno z wyzwań okresu późnej dorosłości.

Photo_by_Bruno_Martins_on_Unsplash

Każdy z nas chciałby żyć na tyle komfortowo, aby nie martwić się o własne utrzymanie. Jednak bywa, że kwestie finansowe i zawodowe wykluczenie, to kolejne zmartwienie. Szczególnie dotkliwy dla osób starszych jest brak samodzielności. W większości przypadków wydaje się naturalne, że człowiek decyduje sam o sobie, dlatego tak trudno może być przywyknąć do mniejszej samodzielności lub potrzeby przyjęcia opieki. Fakt, że potrzebuję pomocy w codziennych czynnościach jak choćby sprzątanie, zakupy czy jakichkolwiek innych, które wcześniej nie sprawiały żadnego problemu – silnie wpływa na poczucie własnej wartości, nastrój i kontakty z innymi. Sama fizyczność nie jest jedynym problemem. Dla wielu z nas bardzo ważny jest stan naszego umysłu: postrzeganie, pamięć, biegłość skojarzeń. To umysł świadczy o tym, kim jesteśmy, co jest dla nas istotne. Trudno jest pogodzić się z faktem, że nasz umysł również się starzeje, czego skutkiem mogą być zaniki pamięci, problem z koncentracją i szybkim kojarzeniem faktów. Nie jest to jednak ostatnie wyzwanie, z którym trzeba się zmierzyć. Obniżone samopoczucie fizyczne sprawia, że osoby starsze stopniowo coraz mniej udzielają się społecznie. Unikają kontaktu ludźmi. Dlaczego? W dzisiejszym świecie, który dąży do doskonałości osoba starsza stanowi „rysę na szkle.” Jest przeciwieństwem piękna, zdrowia i witalności. Osoby starsze często czują się wyobcowane i zepchnięte na margines – niepotrzebne. Dzieje się tak z wielu powodów. Gorsze od fizycznego bólu jest odrzucenie, trudno je znieść, a często idzie w parze z depresją i izolacją. Jak ważny dla osób starszych jest kontakt z bliskimi i rodziną potwierdza badanie „Dziadkowie i wnuki o sobie, wzajemnych relacjach i ludziach starszych”, zrealizowane prze TNS OBOP w marcu 2007 roku dla Forum 50+ Seniorzy XXI wieku. Najczęstszym sposobem spędzania czasu są spotkania z rodziną. Zaraz potem pojawia się praca na działce, oglądanie telewizji i słuchanie radia. Znacznie rzadziej osoby starsze wychodzą do kina teatru czy muzeum. Badanie to wykazało także, że 75% osób w podeszłym wieku nigdy nie korzystała z komputera, a co czwarta z nich chciałaby się tego nauczyć. Co ważniejsze blisko połowa uważa, że ma jeszcze w życiu coś do zrobienia. (Anielska A 2007. Seniorzy XXI wieku, Medi Forum Opieki Długoterminowej, NR 3 (34)) Dla osób wcześniej aktywnych, przebywających wśród ludzi, samotność, która staje się jednym z wyzwań starości, staje się dojmująca. Umiejętność przeżywania strat i żałoby, które w tym wieku stanowią jedno z trudniejszych, ale i częstych doświadczeń: odchodzi małżonek, stopniowo ubywa przyjaciół, traci się zdrowie; jest zasobem, który w okresie starości może pomóc przetrwać.

Starość, tak radość

Photo_by_rawpixel_on_Unsplash

Czy „jesień życia” zawsze musi kojarzyć się z lękiem i obawami? „Nie można starości ani śmierci uniknąć. Podobnie jak jesień może być najlepszą i najpiękniejszą porą roku, tak i starość może być najlepszym i najpiękniejszym okresem życia, a to, co się w ciągu życia przeżyło, daje poczucie rzetelnego dzieła” (A. Kępiński). Mimo że obawiamy się starości, nie musi być ona przykra i trudna. Kluczowe jest nastawienie oraz wewnętrzne i zewnętrzne zasoby, na które pracowaliśmy całe życie. Równie ważna jest aktywność fizyczna i społeczna. Dbanie o siebie to bardzo ważna kwestia. Badania lekarskie, zdrowe odżywianie, sprawi, że nasze ciało odwdzięczy się lepszą kondycją, a regularne ćwiczenia choćby te najprostsze sprawią, że poczujemy się lepiej. Regularny spacer to dobry początek. Ma zbawienny wpływ nie tylko na kondycje, ale także na lepszą pacę serca oraz mózgu, cholesterol czy krążenie. Nie zawsze jest to wystarczające. Aby zadbać o odpowiednią masę ciała i wydolność należy ćwiczyć regularnie. Mięśnie potrzebują ruchu i wzmacniania bez względu na wiek, dlatego tak często seniorom zalecana jest rehabilitacja. Nigdy nie jest za późno by spróbować iść o krok dalej. Alternatywą, z której mogą skorzystać osoby starsze mieszkające w miastach jest np. Uniwersytet Trzeciego Wieku, gdzie uczestnicząc w wykładach mogą zwiększać wiedzę i poznawać swoich rówieśników. W wielu miejscach dostępne są również Kluby Seniora, umilające czas w grupie.  Najważniejsza jednak jest bliskość drugiego człowieka. Inną formą aktywności może być taniec lub śpiew, które mają wiele zalet. Otwartość na ludzi i nowe cele życiowe to klucz do lepszego oblicza starości. Obecność innych ludzi w naszym życiu jest niezbędna w każdym wieku. Akceptacja, zrozumienie i wsparcie to najlepszy zastrzyk energii, jaki można dać drugiemu człowiekowi. Podobnie jak bycie użytecznym. Spotkania międzypokoleniowe to fantastyczny sposób na to by dowiedzieć się od siebie nawzajem jak najwięcej. Może się okazać, że różnice między jednym a drugim pokoleniem są budujące i wartościowe dla obu stron.

Copyright © Uważna Pracownia Terapii - Poznań

Znajdź nas na Facebooku

Umów spotkanie

tel: 796 038 230
lub na www.uwazna.medsoft.pl

Przyjdź na wizytę

Uważna Pracownia Terapii
ul. Śniadeckich 28/2
60-744 Poznań
NIP: 777-291-26-15
ING Bank Śląski 18 1050 1520 1000 0097 3286 2066